-
1 exundo
ex-undo, āvī, ātum, āre, I) intr. heraus-, überfluten, heraus-, überströmen, sich ergießen, austreten, A) eig.: fons exundat, Plin.: solum exundans sanguine, Sen.: vi tempestatum in adversa litora, durch die Gewalt der Stürme an das entgegengesetzte Ufer angeschwemmt werden (vom flüssigen Bernstein), Tac.: v. der Flamme = überwallen, hervorwallen, Stat. u. Sill.: v. der menschlichen Seele (spiritus), Sil. – B) übtr., wie unser überströmen = überreichlich vorhanden sein, -sich zeigen, largus et exundans ingenii fons, Iuven.: exundantes opes, Tac.: ex multa eruditione exundat et exuberat illa admirabilis eloquentia, strömt u. sprudelt hervor jene usw., Tac. dial.: imprudentium ut gaudia sic dolores exundavere, Sen.: exundat furor, Sen. poët.: eo detracto, quod exundet, was (beim Zorn) überströmt, Sen. – II) tr. ausströmen lassen, fumum, Sil. 2, 631: subtiles corporum fusiones, Chalcid. Tim. 236.
-
2 exundo
ex-undo, āvī, ātum, āre, I) intr. heraus-, überfluten, heraus-, überströmen, sich ergießen, austreten, A) eig.: fons exundat, Plin.: solum exundans sanguine, Sen.: vi tempestatum in adversa litora, durch die Gewalt der Stürme an das entgegengesetzte Ufer angeschwemmt werden (vom flüssigen Bernstein), Tac.: v. der Flamme = überwallen, hervorwallen, Stat. u. Sill.: v. der menschlichen Seele (spiritus), Sil. – B) übtr., wie unser überströmen = überreichlich vorhanden sein, -sich zeigen, largus et exundans ingenii fons, Iuven.: exundantes opes, Tac.: ex multa eruditione exundat et exuberat illa admirabilis eloquentia, strömt u. sprudelt hervor jene usw., Tac. dial.: imprudentium ut gaudia sic dolores exundavere, Sen.: exundat furor, Sen. poët.: eo detracto, quod exundet, was (beim Zorn) überströmt, Sen. – II) tr. ausströmen lassen, fumum, Sil. 2, 631: subtiles corporum fusiones, Chalcid. Tim. 236. -
3 exundo
ex-undo, āvī, ātum, āre1) выступать из берегов, разливаться ( fons exundat PM); быть затопляемым ( solum exundans sanguine Sen)2) быть наносимым или быть прибиваемым (волнами) (vi tempestatum in adversa litora T)3) обильно вытекать, хлынуть ( cruor exundat trunco SenT)4) бить ключом, бить через край (ex multā eruditione exundat eloquentia T); клокотать ( exundat furor SenT) -
4 exundo
ex-undo, āvi, 1, v. n. and a.I. A.Lit.:B.fons,
Plin. 2, 103, 106, § 229:per quos (rivos) exundat piscina,
Col. 8, 17, 6:trunco cruor exundat,
Sen. Agam. 903.—Transf.1.To be washed up, thrown out by the waves:2.tura balsamaque vi tempestatum in adversa litora exundant,
Tac. G. 45.—To pour forth abundantly, to rush forth; to overflow with any thing:* II.flammarum exundat torrens,
Sil. 14, 62; cf.:exundant diviso vertice flammae,
Stat. Th. 12, 431:spiritus (morientis) exundans perflavit campum,
Sil. 5, 455:inde Medusaeis terram exundasse chelydris,
id. 3, 316:exundans ingenii fons,
Juv. 10, 119:exundat et exuberat eloquentia,
Tac. Or. 30: temperare iram; eoque detracto quod exundat, ad salutarem modum cogere, which superabounds, is in excess, Sen. de Ira, 1, 7.—
См. также в других словарях:
NILUS — I. NILUS Aegypti Episcopus exustus, sub Diocletiano. Vide Lactantium, l. 5. c. 11: II. NILUS Africae fluv. celeberrimus, ut Asiae Ganges, et Indus, atque Europae Danubius. Plurima eius ab antiquis perhibentur, et celebrantur nomina. Nam et… … Hofmann J. Lexicon universale
escouler — I. Escouler, neutr. acut. Est se vuider du tout, l eauë escoule, ou s escoule, Effluit. II. S escouler par ruisseaux, Corriuari. S escouler et cheoir petit à petit, Dilabi. Escouler l eauë par petis ruisseaux et conduis, Deriuare. La fontaine se… … Thresor de la langue françoyse